کاربرد روش های مهندسی بافت در گروه های تخصصی مرکز تحقیقات فناوری بن یاخته
ساخت محصولات مهندسی بافت عموماً با داربست انجام می شود (همانطور که در گروه نانوتکنولوژی و مهندسی بافت مرکز تحقیقات فناوری بن یاخته انجام می شود)، می تواند حاوی طیف گسترده ای از مواد مناسب از پروتئین ها تا پلاستیک ها باشد. پس از ساخت سلول های بنیادی، سلول ها در داربست ها قرار می گیرند (همانطور که در گروه زیست شناسی سلول های بنیادی مرکز تحقیقات فناوری سلول های بنیادی وجود دارد). ترکیبی از عوامل رشد را می توان در کاشت سلول ها استفاده کرد. در این روش سلول های پیوندی منبع اصلی تشکیل بافت جدید هستند. از سوی دیگر، داربست های سنتز شده ساختار متخلخل سه بعدی را تشکیل می دهند، حاوی سلول هایی در آنها هستند تا ماتریکس خارج سلولی را تشکیل دهند و همچنین رشد سلول ها را در بدن کنترل می کنند. این داربست های سنتز شده زیست تخریب پذیر بوده و در طول زمان و مطابق با بازسازی بافت تخریب می شوند. روش دیگر جایگزینی بافت آسیب دیده با داربست بدون سلولی بلافاصله پس از آسیب است. اصل این روش این است که با کمک یک اسکلت، بیومولکول های مناسب به ناحیه آسیب دیده هدایت می شوند. بیومولکول ها به صورت کنترل شده از داربست آزاد می شوند و سلول های مولد به سمت بافت آسیب دیده هدایت می شوند و رشد و تمایز خود را توسعه می دهند و در نتیجه بازسازی بافت افزایش می یابد. در برخی موارد، سلول ها، داربست ها و فاکتورهای رشد ابتدا با هم ادغام می شوند و ساختار می تواند خودش را تشکیل دهد.
راه دیگر برای تولید بافت جدید استفاده از اسکلت در بدن است. در این روش، سلول‌های بافت اهدایی برداشته می‌شوند و از ماتریکس خارج سلولی باقی‌مانده به عنوان ساختار حمایتی برای رشد سلولی استفاده می‌شود. این روش برای مهندسی بافت قلب، کبد، ریه و کلیه استفاده می شود. استفاده از این روش به محققان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از قیچی‌هایی که از بافت انسانی که در طی عمل جراحی برداشته می‌شود و سلول‌های بیمار جدا می‌شوند، اندام‌های خاصی را برای فرد تولید کنند که توسط سیستم ایمنی رد نمی‌شوند.
منبع : شرکت فناوری بن یاخته https://bonbiotech.ir/
- ۰ ۰
- ۰ نظر